
Hindi pa rin ako makapaniwala. Kahit tuwing Biyernes, na bumabalik ako sa aking tinubuang bayan; ngunit iba pa rin ang pakiramdam na sa inyong munisipalidad magaganap ang Division Schools Press Conference.

Hindi namin inaasahan na naging mabilis ang aming biyahe. Naramdaman ko kaagad ang mala-Baguiong lamig na dumarampi sa aking katawan. Alam ko na nandito na kami.

At ang alindog na ipinahayag sa amin ng nakatunghay na Bundok Banahaw. Nabulalas kami sa ganda at humanga pa lamang kami pagpasok ng aming bayan.



Pagkababa namin, ako'y nagmuni-muni. Humakbang ng isa, o mga dalawa sa aking elementaryang pinag-aralan. Nagmasid sa paligid. Naglakad-lakad. Tuluyan ko nang naramdaman ang nababalot na hiwaga - hiwagang nagdadala sa akin sa isang paraiso. Paraisong hindi kailanman maitatanggi ang kaakit-akit na ganda. At ano ang paraisong ito? Ito ang Lucban.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento